V

Vaccinaties

Het is ons advies om katten te laten vaccineren. Hierdoor beperken we het risico op uitbraken van ernstige, besmettelijke kattenziekten. Vaccineren houdt in dat er een kleine hoeveelheid, vaak verzwakte, ziekteverwekker wordt toegediend waardoor een individu afweerstoffen gaat maken om bij een echte infectie met die ziekteverwekker niet ziek te worden.

Katten worden op de leeftijd van 9 en 12 weken gevaccineerd tegen katten- en niesziekte. Daarna is jaarlijkse herhaling nodig, startend op de leeftijd van 1 jaar. De vaccinatie tegen kattenziekte hoeft niet elk jaar herhaald te worden. Als u met uw kat naar het buitenland gaat, is vaccineren tegen Rabiës verplicht.

Niesziekte

Niesziekte is de meest voorkomende infectieziekte bij de kat. Het is een uiterst besmettelijke aandoening die alle slijmvliezen van het lichaam aantast en waar katten flink ziek van kunnen zijn. Niesziekte is een ziekte die door meerdere ziekteverwekkers wordt veroorzaakt, namelijk het calicivirus, het herpesvirus en chlamydia (een klein soort bacterie). De ziekteverschijnselen van deze drie lijken zo sterk op elkaar dat ze samengevat worden onder de noemer niesziekte. Vaak komt er secundair nog een bacterie bij: Bordetella bronchiseptica. De belangrijkste manier van verspreiding is via direct contact van kat op kat. De naam niesziekte is wat misleidend want niet iedere kat met niesziekte, niest ook echt. Niesziekte tast de slijmvliezen van ogen, luchtwegen en het maag/ darmstelsel aan. Besmette katten hebben ontstoken ogen, vieze neusuitvloeiing en soms zweertjes op de tong. Vaak gaat het geheel gepaard met diarree. Ze hebben koorts en laten hun eten en drinken staan en niezen of kwijlen vaak. Vooral jonge dieren kunnen heel ziek zijn van een niesziekte infectie. Hun afweersysteem is nog niet volledig ontwikkeld en ze zijn vaak nog niet gevaccineerd. Toch is niesziekte - mits tijdig ontdekt" goed te behandelen. Wel bestaat de kans dat de kat levenslang last blijft houden opflikkering van de symptomen bij verlaagde weerstand.

Kattenziekte

Kattenziekte is een zeer besmettelijke virusziekte die elke katachtige kan treffen. Het virus, feline panleukopenievirus, veroorzaakt met name afwijkingen aan het maagdarmkanaal en een verminderde weerstand doordat de witte bloedcellen doodgaan. Het virus is buiten de kat zeer resistent en kan nog maanden in de omgeving aanwezig blijven. Katten die nooit buiten komen lopen natuurlijk minder risico op besmetting. Maar zoals al blijkt uit het bovenstaande, kunt u als mens ongewild en onbedoeld het virus mee naar huis nemen. Katten die besmet zijn met het virus kunnen sloom worden, hoge koorts krijgen en de eetlust verliezen. Ook kunnen ze veel braken en hebben ze vaak last van diarree, met als gevolg uitdroging. Door de verminderde afweer kunnen andere infecties het ziektebeeld verergeren. Kattenziekte heeft een hoog sterftepercentage, vooral onder jonge katten. Sommige katten sterven zonder ziekteverschijnselen. Er is vrijwel geen behandeling mogelijk tegen de ziekte, wel kunnen ondersteunende maatregelen, zoals infuus en antibiotica, getroffen worden. Het vaccineren van uw kat tegen kattenziekte is dus van levensbelang!

Rabiës

Dit virus, beter bekend als ‘hondsdolheid’, is besmettelijk voor alle zoogdieren, dus ook voor de mens. In Nederland komt hondsdolheid niet meer voor, maar als u uw kat meeneemt naar het buitenland bent u wettelijk verplicht uw kat te laten vaccineren tegen rabiës. Afhankelijk van het land waar u naartoe gaat, moet u aan een bepaalde wachttermijn voldoen. De vaccinatie tegen rabiës is drie jaar geldig. Infectie vindt plaats door een beet van een besmet dier, het virus wordt namelijk overgedragen via speeksel. Pas als het virus de hersenen bereikt, zullen symptomen optreden. Sommige katten worden traag en schuw, andere katten daarentegen worden "dol" en vertonen een sterke agressie en rusteloosheid. Andere symptomen zijn: diarree, braken, koorts, coördinatieproblemen, hoesten en zelfs coma. Als de ziekte eenmaal acuut is, heeft een behandeling geen zin meer.

Vaccinatieschema

Vergiftigingen bij uw huisdier

Elk jaar zien we, zodra de zomer weer in volle gang is, honden en katten met vergiftigingsverschijnselen door het eten van slakkenkorrels, mierenlokdozen, onkruidbestrijdingsmiddel of rattengif (dit kan zelfs het hele jaar door voorkomen). Uiteraard zijn er nog veel meer vergiftigingen mogelijk, maar in dit artikel zullen bovengenoemde vergiftigingen verder toegelicht worden.

Slakkenkorrels

De werkzame (giftige) stof van slakkengif is Metaldehyde. Slakkenkorrels bevatten naast Metaldehyde vaak de bittere stof bitrex. Deze bittere stof zorgt ervoor dat kinderen de korrels uit spugen mochten ze die in hun mond stoppen. Honden en katten storen zich echter niet aan deze bittere smaak en kunnen zo grote hoeveelheden verorberen. Metaldehyde kan, afhankelijk van de hoeveelheid, ziekteverschijnselen in twee fasen geven. Direct na opname treden vaak maag- en darmklachten op zoals speekselen, braken en diarree. Terwijl na enige uren effecten als bewustzijnsdaling, dronkemansgang, spiertrillingen, snelle bewegingen van de pupil in het oog en epileptische aanvallen kunnen ontwikkelen. Coma en de dood kan binnen 24 uur optreden. Er is geen antigif, soms helpen anti-epilepsie medicijnen maar vaak is de kans op genezing niet al te groot. Kortom, zodra u denkt dat uw huisdier slakkenkorrels heeft gegeten, moet hij/zij zo snel mogelijk braken, dus bel direct een dierenarts!

Mierenlokdoos

Een mierenlokdoos heeft een aantal openingen waardoor mieren bij een gesuikerde vloeistof kunnen komen. Deze lokstof bevat een insectendodend middel (insecticide). Als honden bij zo’n mierenlokdoosje kunnen komen, wil het nog wel eens gebeuren dat ze de inhoud opslurpen. Aangezien de hoeveelheid insecticide in het doosje over het algemeen gering is, monden deze blootstellingen doorgaans niet uit in ontwikkeling van symptomen. Indien echter een klein hondje (<5 kg) een gehele inhoud verorbert, kunnen verschijnselen optreden, zoals spiertrillingen, speekselvloed, incontinentie en vernauwde pupillen. In dat geval is behandeling door een dierenarts noodzakelijk.

Onkruidbestrijdingsmiddel

Er is een heel groot aantal middelen in gebruik, waarvan sommige erg giftig zijn. Als uw hond of kat iets binnen heeft gekregen, is het altijd belangrijk om de verpakking mee te nemen naar uw dierenarts zodat uitgezocht kan worden wat er specifiek voor die vergiftiging gedaan kan worden.

Rattengif

Honden en katten kunnen rattengif binnenkrijgen door een rat of muis op te eten die vergiftigd is met rattengif. In eerste instantie zal rattengif braken en diarree veroorzaken. Heeft een kat heel veel gif binnengekregen, dan krijgt hij/zij een karakteristieke koortsachtige huidontsteking om de ogen, mond, geslachtsdelen en ook vaak aan de voetzolen. Het dier is dan niet meer te redden. Als een dier de eerste paar dagen overleeft, zal er 2 tot 3 dagen na inname de bloedstolling compleet verstoord raken. Op elke plek in het lichaam kunnen bloedingen gaan optreden. Dit kan aan de buitenkant zichtbaar zijn door bloedbraken, bloed in de ontlasting, bloedend tandvlees en bloeduitstortingen in de huid, maar de bloedingen kunnen ook inwendig optreden, waardoor bijvoorbeeld de borstkas vol bloed kan lopen. Een rattengifvergiftiging kan dus dodelijk aflopen. De behandeling bestaat uit het geven van Vitamine K1, waardoor er weer een normale stolling zal zijn. Vitamine K1 werkt maar kort, dus een zeer intensieve behandeling is noodzakelijk. Als er al te veel bloedingen zijn, slaat de behandeling helaas niet meer aan en overlijdt het dier. Kortom, zodra u denkt dat uw huisdier rattengif heeft binnengekregen, moet hij/zij zo snel mogelijk braken, dus bel direct een dierenarts!

Handige link:
Dieren Dokters: Vergiftigingen

Verhuizen met de kat

Verhuizen met de kat (door Chris Polanen, dierenarts te Amsterdam)

Verhuizen is voor de meeste mensen een bron van stress en voor katten helemaal! Katten hechten zich erg aan hun omgeving en houden niet van onvoorspelbare gebeurtenissen. Met onderstaande tips kan u de stress verminderen en zorgen dat een kat zich sneller op zijn gemak voelt in het nieuwe huis.

Vooraf

Plaats de kat, voordat de verhuiswagen arriveert, in een kamer met de vervoersmand, water/eten en een kattenbak. Sproei de binnenzijde van de vervoersmand met feromonen spray om de kat zo op zijn gemak te stellen. Zorg dat de kamer gesloten blijft en plaats er een briefje op voor de verhuizers. Doe de kat pas als alle andere kamers leeg zijn in de vervoersmand en vervoer hem daarna naar het nieuwe huis.

Voor erg angstige katten is het waarschijnlijk beter om ze de dag voor de verhuizing in een pension te plaatsen en pas op te halen als alles in het nieuwe huis geïnstalleerd is.

Het vervoer

Als een kat angstig is tijdens vervoer, kan een licht sederend middel van de dierenarts nuttig zijn. Vervoer de kat niet in de verhuiswagen zelf, maar in een personenauto (niet in de kofferbak). Zorg dat de bak in een stabiele positie blijft en niet heen en weer schudt.

In de nieuwe woning

Plaats van te voren een feromonen verdamper in de kamer waar de kat voorlopig in zal blijven. Doe de verdamper bij voorkeur in een laag stopcontact. Pas als de hele verhuizing achter de rug is, laat de kat dan de rest van het huis verkennen.

Hou de kat de eerste 3 weken binnen om te wennen aan het nieuwe huis. Ga door met het gebruik van de verdamper en plaats deze telkens in een andere kamer.

Naar buiten

Zorg dat de vaccinaties in orde zijn. Katten die jaren binnen gezeten hebben, hebben geen afweerstoffen tegen niesziekte. Een chip is uiteraard erg belangrijk in het geval de kat wegloopt en bijvoorbeeld in een asiel terechtkomt. Andere katten moeten uit de tuin verjaagd worden. De tuin wordt het territorium van de huiskat. Hoe sneller andere katten dit doorhebben, hoe minder problemen dit later oplevert.

Laat de deur open zodat de kat naar binnen kan vluchten als er iets bedreigends is. Als de kat helemaal gewend is aan de nieuwe omgeving, is een kattenluikje handig, maar denk eraan dat dan katten ook van buiten naar binnen kunnen komen. Een elektronisch of magnetisch toegangssysteem kan dit voorkomen.

Terugkeer naar het oude huis

Als de nieuwe woning niet ver verwijderd is van de oude, kan het zijn dat een kat terugkeert naar de oude woning. Hou de kat dan een langere periode binnen. Waarschuw de nieuwe bewoners dat de kat terug kan keren en vraag ze contact op te nemen als dit gebeurt. Het is belangrijk dat ze de kat dan niet voeren of aanmoedigen naar binnen te komen. Dit werkt alleen maar verwarrend.

Van buitenkat naar binnenkat 

Het is niet ideaal om met een kat die gewend is veel naar buiten te gaan, te verhuizen naar een huis waar hij/zij niet meer naar buiten kan.

Een buitenkat die binnenkat wordt, heeft bezigheden nodig. Daar kan de eigenaar voor zorgen door: droge brokjes in huis te verstoppen om zo de kat de mogelijkheid te geven te jagen; zorg voor krabpalen waar de kat in kan klimmen en hoge uitkijkplekken heeft.

De overgang van binnenkat naar buitenkat is meestal geen probleem als dit geleidelijk wordt gedaan.

Van groot naar klein

Als iemand met meerdere katten naar een kleiner huis verhuist, is de kans op problemen het grootst. Er moet dan gezorgd worden voor voldoende ligplaatsen, krabpalen, kattenbakken, eet- en drinkplekken.

Vlooien

Vlooien kunnen vlooienallergie veroorzaken en lintwormen overdragen. Bij een goede vlooienbestrijding dienen alle dieren en de omgeving behandeld te worden, aangezien 95% van de vlooienpopulatie zich rondom het dier bevindt. Consequent ontvlooien met een goed vlooienmiddel is daarbij belangrijk.

Een vrouwelijke vlo die op uw hond of kat terecht is gekomen, begint direct met het leggen van eitjes. Deze vallen van het dier af en ontwikkelen zich in een paar dagen, afhankelijk van o.a. de temperatuur, via larve tot pop met als eindstadium een volwassen vlo. De eitjes kunnen op allerlei plekken van het dier af vallen, zowel in huis als daarbuiten, en zich daar tot volwassen vlo ontwikkelen. Slechts 5% van de vlooienpopulatie zit op het dier, 95% in de omgeving!

Vlooienbeten zijn vervelend voor uw huisdier. Ze kunnen er zelfs allergisch voor raken. Je ziet dan vaak korstjes achter op de rug en heftige jeukklachten. Er is dan slechts één vlooienbeet per maand nodig om de klachten in stand te houden.

Vlooien kunnen, als ze door de hond of kat worden opgelikt, lintwormen overbrengen. Lintwormen zien er uit als een soort rijstkorrels die rond de anus zitten.

Een goede vlooienbestrijding is een consequente vlooienbestrijding:

• Alle dieren in het huis moeten behandeld worden
• Er dient een goedwerkend vlooienmiddel gebruikt te worden
• Het vlooienmiddel moet het hele jaar door gebruikt worden
• De omgeving moet behandeld worden met een speciale spray
• Kleedjes e.d. op 60 graden of meer wassen
• Stofzuigen heeft geen zin! De vlooien ontwikkelen zich in de stofzuigerzak gewoon verder.

Vreemde voorwerpen in de buik

Het komt nogal eens voor dat een hond of kat iets opeet of binnenkrijgt wat niet als voedsel bestemd is, bijvoorbeeld een steen, een sok, naald en draad, perzikpitten, een stuiterbal en ga zo maar door. Dat kan per ongeluk gebeuren bij spelgedrag, maar het kan ook bewust gebeuren wat vaak veroorzaakt wordt door maagdarmklachten. Honden die gras of stenen eten, hebben eigenlijk altijd last van hun maag.

Als zo’n vreemd voorwerp vastloopt in de maag of darmen krijgt een dier klachten zoals braken en/of diarree. Vaak zijn de voorwerpen op een röntgenfoto zichtbaar, maar niet altijd. Wat volgt is een operatie om de steen, stuiterbal of ander vreemd voorwerp te verwijderen.

Zie hieronder voor een selectie van röntgenfoto’s waar vreemde voorwerpen op te zien zijn!

Vuurwerkangst

Oud & Nieuw betekent voor veel huisdieren een angstige periode. Als eigenaar zijnde is het erg vervelend om uw hond of kat zo angstig te zien. Hoe kunt u uw huisdier het beste helpen? Hieronder volgen enkele tips voor de aanpak van vuurwerkangst bij de hond en de kat. Onze voorkeur gaat uit naar de lange termijn aanpak.

Lange termijn aanpak

Wanneer u als eigenaar ruim van tevoren wilt gaan trainen met uw huisdier dan kan dit aan de hand van een speciale cd met geluiden. Er zijn verschillende cd’s op de markt. De hond of kat krijgt het geluid van vuurwerk geleidelijk te horen. Uiteraard begint u met het zacht afspelen van de cd. Wanneer er niet met angst wordt gereageerd op het geluid, kan dit beloond worden met spel, voer of aandacht. Vervolgens kan het geluid iets harder worden gezet. Deze training (afhankelijk van uw huisdier) kan zo’n 6 weken in beslag nemen. Voor honden kan het zinvol zijn om extra aandachttrainingen en appeltrainingen te doen, zodat uw hond meer vertrouwen krijgt in u en de omgeving. Deze aanpak kan ondersteund worden m.b.v. medicijnen zoals clomicalm®.

Korte termijn aanpak

Wanneer u kiest voor de korte termijn aanpak, zijn er verschillende medicijnen die gebruikt kunnen worden. Deze mogen maar kortstondig gebruikt worden vanwege de zware belasting van nieren en lever en andere bijwerkingen. Onze voorkeur gaat uit naar de alprazolam®. Dit middel heeft twee werkingen, namelijk kalmerend en spierverslappend. Hierdoor wordt uw huisdier rustig en zal minder snel in paniek raken. Het grote voordeel van Alprazolam® is dat het veel sterker de angst verminderd dan diazepam® en ook een blokkerend effect op het geheugen heeft. De harde knallen en de angst worden dus als het ware niet onthouden. Belangrijk bij dit middel is wel dat de behandeling gestart wordt bij dieren in rustige toestand. Bij onrustige dieren blijkt het product langzamer en slechter te werken dan bij rustige dieren, daarom wordt aangeraden vroeg (rond 30 december) met de medicatie te starten.

Er zijn overigens ook andere medicijnen die gegeven kunnen worden. U kunt bij de balie terecht voor meer informatie.

Een aantal tips

• Laat de hond overdag extra lang uit (op een rustige locatie waar nog geen vuurwerk wordt afgestoken), zodat de hond lekker moe is.
• Geef het huisdier veel afleiding. Begin hier al mee in de middag, ruim voordat het vuurwerk begint. Voorbeelden hiervan kunnen zijn kauwstaaf en voerspelletjes.
• Sluit de gordijnen, zodat uw huisdier het vuurwerk niet kan zien.
• Zet eventueel de radio of de TV aan (let wel op dat het geen programma is met harde geluiden).
• Laat uw huisdier zelf een rustig plekje zoeken en creëer verschillende keuzemogelijkheden.
• Probeer zelf zo rustig mogelijk te blijven.
• Bij gewenst gedrag, dus geen vertoon van angstgedrag, kan uw huisdier beloond worden d.m.v. voer, spel of aandacht.
• Probeer uitingen van angstgedrag te negeren. Niet omdat steun geven niet helpt, maar wel om eventuele problemen met aangeleerd angstgedrag later te voorkomen. U steunt uw dier overigens ook door het preventief af te leiden en samen te spelen, of door er simpelweg te zijn. Kiest uw hond er bijvoorbeeld voor om naast u zitten tijdens het vuurwerk, laat hem dan gewoon zitten, maar ga hem niet uitgebreid aaien en toespreken als hij zit te trillen van angst.
• Bij zowel de korte als de lange termijn aanpak kan bij honden ook de DAP® verdamper en/of halsband worden gebruikt. Voor katten is er de Feliway® verdamper. Hetzelfde geldt voor voedingssupplementen als Zylkene® en Telizen®.

Ziektenkostenverzekering

Op het gebied van diergeneeskunde is er tegenwoordig veel mogelijk, denk maar aan uitgebreide gebitsbehandelingen, kijkoperaties, orthopedische ingrepen, etc. U wilt graag de beste zorg voor uw huisdier. Maar deze behandelingen of onderzoeken kunnen veel geld kosten. Een oplossing kan zijn om een ziektekostenverzekering af te sluiten voor uw hond, kat of konijn.

U bent zelf verzekerd tegen ziektekosten. Dat is verplicht, maar u ziet er ook de noodzaak van in. Want stel: u heeft een dure medische behandeling nodig, dan betaalt de zorgverzekeraar de rekening gelukkig. Ook op het gebied van diergeneeskunde is er tegenwoordig veel mogelijk. Sommige behandelingen of onderzoeken kosten echter veel geld. Uw hond, kat of konijn kan ernstig ziek worden of betrokken raken bij een ongeval. Vaak komt u dan voor een moeilijke keuze te staan: uw huisdier kan wel behandeld worden, maar dit kan soms honderden tot duizenden euro’s kosten. Wij horen in de praktijk vaak: ‘Jammer toch dat mijn huisdier niet verzekerd is, net zoals bij mensen.’ Het is bij velen nog onbekend dat er verzekeringen bestaan voor huisdieren, terwijl dit in landen zoals Engeland en Zweden de normaalste zaak van de wereld is.

Er zijn verschillende soorten verzekeringen voor huisdieren. Ons advies is om, mocht u uw huisdier willen laten verzekeren, een bekende en grote verzekeringsmaatschappij te kiezen. Wij kunnen u hierover advies geven.

Om u ten slotte nog een indicatie te geven van de kosten voor een verzekering voor hond of kat: al vanaf € 7,95 per maand biedt een betrouwbare verzekering het Basis Pakket aan. Als u nog vragen heeft of graag extra informatie wilt over dit onderwerp, neem contact op met uw dierenarts.